Deze gepolijste stalen bol met een diameter van 150 centimeter reflecteert de lucht. Kijken naar de lucht kan een moment van hoop, van verlangen, maar ook van wanhoop in zich dragen. De lucht houdt onze geheimen vast, onze geliefden en symboliseert het hiernamaals. Eigenlijk hoort bij dit werk een kaartenstandaard met kaarten, die ons de mogelijkheid zou geven om brieven te schrijven aan onze geliefdes in het hiernamaals. Op de bol staat de titel van het werk gegraveerd, met daaronder een smalle gleuf waar de brieven in kunnen worden gedeponeerd. In het Spaans betekent lucht: de plaats boven ons, de plaats van verloren personen en het beloofde land. Het werk krijgt daardoor een meerduidige betekenis.
Alicia Framis studeerde in 1997 af aan de Rijksakademie Amsterdam en won dat jaar de Prix de Rome, Kunst en de Publieke Ruimte. Zij is vooral bekend als maker van sociale sculptuur. Het werk heeft meestal geen vaste (gematerialiseerde) vorm maar gaat in op het creƫren van omstandigheden waaruit ervaringen en/of gebeurtenissen kunnen voortkomen. Het gaat altijd om direct contact tussen mensen, waarbij grootsteedse noden en eenzaamheid vaak het onderwerp zijn.
De performances en installaties van Alicia Framis zijn interdisciplinair en vertonen raakvlakken met mode, architectuur en design.