Een kleine torenkraan in het stationsgebied draaide langzaam mee met de richting van de wind. Al snel bleek dat de kraan niet kon doen waar bouwkranen voor bedoeld zijn: het verplaatsen van bouwmateriaal over huizen heen, van de ene kant van een bouwput naar de andere. Deze torenkraan eindigde namelijk in een bliksemachtige vorm, een bijna organische tekening van lijnen die ontrafeling suggereerden.
In een gebied volop in verbouwing met een skyline van torenkranen, viel dit kunstwerk van kunstenaarsduo HeHe, Helen Evans en Heiko Hansen, overdag niet meteen op. Het werk leek gewoon een onderdeel te zijn van de bouwput, van de veranderende omgeving. Maar de giek die als een bliksemschicht de achtergrond tekende, vertelde geen verhaal van opbouwen, veranderen en verbeteren maar juist van explosie, afbraak en een meer woeste, oncontroleerbare energie.