Pilvi Takala maakt video’s, boeken en installaties die zijn gebaseerd op interventies in specifieke sociale omgevingen. Toen Hoog Catharijne werd ontwikkeld in de jaren zeventig was een van de grondgedachten dat het een huiskamer van de stad zou worden. Een gemoedelijk plek voor de Homo Ludens (de spelende mens). Veel van deze oorspronkelijke functies waren door de tijd heen verdwenen, waardoor het winkelcentrum van karakter was veranderd. Takala was geïnteresseerd in de geschiedenis en de ongeschreven regels van bepaalde situaties en plekken. Ze onderzocht in dit werk hoe de ruimte van Hoog Catharijne op een andere manier kon worden gebruikt en of het ideologische uitgangspunt uit de beginjaren nieuw leven was in te blazen.